آرتروز زانو چیست ؟ از درمان جراحی استفاده کنیم یا غیر جراحی

آرتروز مفصل زانو چیست؟

آرتروز زانو یک بیمار دژنراتیو است که با افزایش سن بروز می کند و شایعترین مفصلی که دچار آرتروز می شود زانو است.این مفصل بدلیل وظیفه حمل بدن و حرکات فرسایشی بسیار زیاد در طول زندگی دارد لذا غضروف مفصلی مستعد صدمه است.

علائم آرتروز زانو

درمان ها

روش های درمان غیر جراحی:

ورزش درمانی فیزیوتراپی

دارو درمانی آرتروز زانو :

انواع داروهای گیاهی،داروهای خوراکی ضد التهاب غیر استروییدی،داروهای استروییدی،دالکستین ،غضروف سازها

تزریق درون مفصلی آرتروز زانو :

پی آرپی،هیالورونیک اسید،اوزون،سلولهای بنیادی

بهترین درمان آرتروز زانو در مراحل اول چیست؟

ورزش درمانی:

ورزشهای ایزومتریک و زنجیره بسته بهترین ورزش برای آرتروز است.جالب است بدانید که در بررسی های دقیق انجام شده ورزشهای تقویتی چهار سر ران توانسته ضخامت غضروف مفصلی را افزایش داده و عملکرد مفصل زانو را به میزان قابل توجهی بهبودی داده است این امر سبب زندگی با کیفیف بهتر برای بیمار مبتلا به آرتروز شده است بطوریکه بیمار رنج ناشی از آرتروز را احساس نمی کند و مانند یک فرد عادی به زندگی خود ادامه می دهد. پیاده روی در هفته به مدت ۱۵۰ دقیقه در سطح هموار و با کفش مناسب اثرات مفیدی در بهبود عملکرد مفاصل دارد. ورزشهای درون آب با کاهش فشار روی مفاصل و افزایش انعطاف مفاصل باعث بهبودی بیماران می گردد.در هنگام ورزش درون آب می توان از تردمیل داخل آب و بستن وزنه به مچ پا جهت تقویت مفاصل بهره برد. استفاده از تردمیل و دوچرخه ثابت نیز مفید است و برای هر بیمار باید برنامه خاصی داده شود.بهتر است زین دوچرخه بالاتر قرار داده شود و سرعت تردمیل با سرعت کمتر از ۴ و بدون شیب قرار داده شود.

استفاده از کمپرس آب گرم یا سرد :

کمپرس آب گرد و یا سرد به مدت ۱۵ دقیقه روزی دوبار با کاهش التهاب و ورم مفاصل و بهبود انعطاف پذیری عضلات عملکرد مفاصل را بهبودی می دهد.گرما سریعتر اثر می کند و مدت ماندگاری آن نسبت به سرما کمتر است ولی سرما دیرتر اثر می کند و مدت ماندکاری اثر آن بیشتر است.

روش دیگری وجود داردکه به آن حرارت درمانی اطلاق می شود در این روش از یک دقیقه سرما و سپس یک دقیقه گرما و تکرار آن برای پنج بار استفاده می شود.

پماد موضعی فلفل یا کاپسایسین:

بیشترین درمان دارویی در مورد آرتروز در سراسر جهان استفاده از پماد فلفل یا کاپسایسین است که در صورت عدم وجود حساسیت و آلرژِی در بیمار روش بسیار مفید و بدون عارضه ای است .توصیه می شود روزی دوبار پماد کاپسایسین روی موضع درد مالیده شود و به مدت ۱۵ دقیقه ماساژ انجام شود.

استامینوفن:

در صورت وجود درد و عدم کاهش درد با روشهای بالا بهتر است از استامینوفن خوراکی استفاده شود .استامینوفن ۵۰۰ در چهار بار در روز در کنترل درد زیاد بیمار کمک کننده است.

مرحله دوم درمان آرتروز زانو

دارو درمانی :

داروهای ضد التهاب غیر استروییدی مانند دیکلوفناک سدیم،ناپروکست،ایندومتاسین ،بروفن و… بیشترین داروهایی است که به مدت محدود می توان از آنها کمک گرفت. داروهای استروییدی

داروهای غضروف ساز :

واقعیت این است که داروهای به اصطلاح غضروف ساز واقعا غضروف ساز نیستند و ضخامت غضروف مفصلی را افزایش نمی دهند ولی اثرات ضد التهابی و ضد دردی دارند و قدری عملکرد مفصل را بهتر می کنند. فیزیوتراپی

تزریق درون مفصلی :

• تزریق هیالورونیک اسید یا در اصطلاح عام ژل یا غضروف ساز
• تزریق اوزون
• تزریق PRP پی آر پی

مرحله سوم درمان آرتروز زانو : جراحی

آرتروسکوپی:

در این روش با استفاده از آرتروسکوپ در چند نقطع از اطراف مفصل برش کوچکی داده می شد و دستگاه وارد فضای مفصل شده و ضمن مشاهده اجزائ درون مفصل در صورت نیاز ترمیم مفصل بدون جراحی باز انجام می شود .این روش دارای صدمات کمتر و بهبود سریعتر نسبت به جراحی باز می باشد.