فروش ویژه
مینیسک بخشی از غضروف است که یک بالشتک بین استخوان فمور (استخوان ران) و تیبیا (استخوان ران) فراهم می‌کند. در هر مفصل زانو دو مینیسک وجود دارد که در حین فعالیت‌هایی که مفصل زانو را تحت فشار قرار می‌دهند یا می‌چرخانند، ممکن است آسیب ببینند یا پاره شوند. تکل گرفتن شدید در زمین فوتبال یا چرخش ناگهانی در زمین بسکتبال می‌تواند منجر به پارگی مینیسک شود.
اگرچه برای پارگی مینیسک لازم نیست که ورزشکار باشید. سریع بلند شدن از حالت اسکات نیز می‌تواند باعث پارگی مینیسک شود.
بسته به شدت آسیب دیدگی شما، گزینه‌های درمانی می‌تواند از درمان‌های خانگی تا جراحی سرپایی متفاوت باشد. با انجام تمریناتی که باعث تقویت عضلات پا و استفاده از تکنیک‌های مناسب در هنگام فعالیت‌های تماسی یا ورزشی می‌شود، می‌توانید از این آسیب جلوگیری کنید.
فهرست مطالب
دلایل پارگی مینیسک
مینیسک می‌تواند در حین فعالیت‌هایی که باعث تماس مستقیم یا فشار ناشی از پیچش یا چرخش شدید می‌شود، پاره شود. چرخش ناگهانی، اسکات زدن عمیق یا بلند کردن وزنه سنگین می‌تواند منجر به آسیب شود. بسیاری از ورزشکاران در معرض پارگی مینیسک قرار دارند.
ورزش‌هایی که نیاز به چرخش و توقف ناگهانی دارند، ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای پارگی مینیسک قرار دهند. برخی از این ورزش‌ها عبارتند از:
- فوتبال
- بسکتبال
- فوتبال آمریکایی
- تنیس
بر اساس برخی تحقیقات، پارگی مینیسک به طور فزاینده‌ای در کودکان رو به افزایش است. این به این دلیل است که کودکان در سنین پایین در ورزش‌های گروهی شرکت می‌کنند. به علاوه، هنگام تمرکز روی فقط یک ورزش، کودک بیشتر دچار پارگی مینیسک می‌شود. این مسئله در مورد نوجوانانی که در ورزش‌های رقابتی شرکت می‌کنند نیز صدق می‌کند.
مینیسک با افزایش سن ضعیف می‌شود. پارگی بیشتر در افراد بالای 30 سال دیده می‌شود. حرکاتی مانند اسکات زدن یا استپ زدن می‌تواند منجر به آسیب در فردی با مینیسک ضعیف شود.
اگر به آرتروز مبتلا هستید، بیشتر در معرض آسیب دیدن زانو یا پارگی مینیسک هستید. آرتروز یک اختلال مفصلی معمول است که شامل درد و سفتی در مفاصل شما است که در اثر پیری و ساییدگی ایجاد می‌شود.
هنگامی که یک فرد مسن دچار پارگی مینیسک می‌شود، احتمالاً مربوط به تحلیل رفتن است. این زمانی اتفاق می‌افتد که غضروف‌های زانو ضعیف و نازک می‌شوند. در نتیجه، بیشتر مستعد پاره شدن است.
پیشنهاد ویژه پزشکان : زانوبندهای طبی با بالاترین کیفیت موجود در بازار
علائم پارگی مینیسک
هنگامی که پارگی مینیسک ایجاد می‌شود، ممکن است صدای تقه از مفصل زانوی خود را بشنوید. پس از آن، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
- درد، به ویژه هنگام لمس ناحیه
- ورم
- مشکل در حرکت دادن زانو یا عدم توانایی در حرکت دادن آن با دامنه کامل حرکت
- احساس قفل شدن یا گرفتگی زانو
- احساس این که زانوی شما خالی می‌کند یا قادر به حمایت از شما نیست
همچنین ممکن است احساس لغزش یا صدای تقه کنید، که این معمولاً نشانگر سست شدن یک تکه غضروف و مسدود شدن مفصل زانو است.
اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید و این علائم بیش از چند روز ادامه دارد یا پس از آسیب دیدگی زانوی شما بروز می‌کند، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر زانوی شما قفل شد و پس از صاف کردن زانو قادر به خم کردن آن نیستید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
تشخیص پارگی مینیسک
معاینه فیزیکی
بعد از اینکه علائم خود را با پزشک در میان گذاشتید، آن‌ها زانوی شما را معاینه و دامنه حرکتی شما را بررسی می‌کنند. آن‌ها دقیقاً محلی که مینیسک در امتداد مفصل شما قرار دارد را مشاهده می‌کنند.
پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش مک موری را برای یافتن پارگی مینیسک انجام دهد. این تست شامل خم کردن زانوی شما و سپس صاف کردن و چرخش آن است. ممکن است در طی این تست کمی صدا بشنوید. این صدا می‌تواند پارگی مینیسک را نشان دهد.
آزمایشات تصویربرداری
برای تأیید پارگی مینیسک ممکن است آزمایشات تصویربرداری انجام شود. این شامل:
اشعه ایکس زانو
این آزمایش پارگی مینیسک را نشان نمی‌دهد. با این حال، در تعیین اینکه آیا دلایل دیگری مانند درد آرتروز در زانو درد شما وجود دارد، می‌تواند مفید باشد.
ام آر آی
ام آر آی از یک میدان مغناطیسی برای گرفتن عکس‌های مختلف از زانوی شما استفاده می‌کند. ام آر آی می‌تواند از غضروف‌ها و رباط‌ها عکس بگیرد تا تشخیص دهد پارگی مینیسک وجود دارد یا خیر.
در حالی که ام آر آی می‌تواند به پزشک در تشخیص کمک کند، اما 100 درصد قابل اعتماد نیست.
گاهی اوقات، ممکن است پارگی مینیسک در ام آر آی نشان داده نشود، زیرا بسیار شبیه تغییرات دژنراتیو یا وابسته به سن است. به علاوه، یک پزشک ممکن است تشخیص نادرستی بدهد که فرد دچار پارگی مینیسک شده است. به این دلیل که برخی از ساختارهای اطراف زانو می‌توانند شباهت زیادی به پارگی مینیسک داشته باشند.
اما استفاده از ام آر آی به کاهش نیاز به آرتروسکوپی در برخی افراد کمک کرده است.
سونوگرافی
در سونوگرافی از امواج صوتی برای گرفتن عکس در داخل بدن استفاده می‌شود. با این کار مشخص می‌شود که آیا شما غضروف سستی دارید که ممکن است در زانوی شما گیر کرده باشد.
آرتروسکوپی
اگر پزشک شما نتواند علت درد زانوی شما را با استفاده از این روش‌ها مشخص کند، ممکن است برای مطالعه زانوی شما نیاز به آرتروسکوپی باشد. در صورت نیاز به جراحی، پزشک نیز به احتمال زیاد از آرتروسکوپ استفاده می‌کند.
با آرتروسکوپی، یک برش یا حفره کوچک در نزدیکی زانو ایجاد می‌شود. آرتروسکوپ یک دستگاه فیبر نوری نازک و انعطاف پذیر است که می‌تواند از طریق برش وارد شود. دارای نور و دوربین کوچکی است. ابزارهای جراحی را می‌توان از طریق آرتروسکوپ یا از طریق برش‌های اضافی در زانو حرکت داد.
بعد از آرتروسکوپی، چه برای جراحی و چه برای معاینه، افراد اغلب می‌توانند در همان روز به خانه بازگردند.
پیشنهاد ویژه پزشکان : زانوبندهای طبی با بالاترین کیفیت موجود در بازار
درمان پارگی مینیسک
در ابتدا، شما باید آسیب دیدگی زانو را با روش‌های محافظه کارانه‌ای که شامل استراحت، یخ، فشرده سازی و ارتفاع یا روش RICE است، درمان کنید:
- به زانوی خود استراحت دهید. برای جلوگیری از وارد کردن وزن بر روی مفصل از عصا استفاده کنید. از هرگونه فعالیتی که درد زانو را بدتر می‌کند خودداری کنید.
- روی زانوی خود هر سه تا چهار ساعت و به مدت 30 دقیقه یخ بگذارید.
- برای کاهش التهاب، زانو را در یک باند الاستیک فشرده کنید یا بپیچید.
- برای کاهش تورم، زانوی خود را بلند کنید.
همچنین می‌توانید از داروهایی مانند ایبوپروفن (Advil)، آسپرین (Bayer) یا سایر داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) برای کاهش درد و تورم در اطراف زانوی خود استفاده کنید.
اگر درد دارید نباید وزن کامل خود را روی زانوی آسیب دیده خود قرار دهید. پزشک شما ممکن است فیزیوتراپی را برای تقویت عضلات اطراف زانوی شما توصیه کند.
فیزیوتراپی می‌تواند به کاهش درد و بهبود تحرک و ثبات زانو کمک کند. فیزیوتراپیست شما همچنین ممکن است از روش‌های ماساژ برای کاهش تورم و سفتی استفاده کند.
جراحی
اگر زانوی شما به درمان‌های بالا پاسخ نمی‌دهد، پزشک شما ممکن است جراحی آرتروسکوپی را توصیه کند. پزشک دستورالعمل‌های خاصی در مورد نحوه آماده سازی برای این جراحی به شما می‌دهد. برخی از این دستورالعمل‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- قبل از عمل برای استفاده از عصا آمادگی داشته باشید و دستورالعمل‌ها را بیاموزید.
- اقدامات کامل قبل از عمل، مانند آزمایش خون، اشعه ایکس، ام آر آی، الکتروکاردیوگرام (EKG) و سایر موارد پزشکی، از جمله عدم حساسیت به بیهوشی را انجام دهید.
- قبل از عمل، اقدام به تهیه داروی مسکن تجویز شده کنید.
- شب قبل از عمل از خوردن و آشامیدن هر چیزی خودداری کنید.
در صورت بروز هرگونه شرایطی که می‌تواند شما را از جراحی باز دارد، به پزشک خود اطلاع دهید. این موارد عبارتند از:
- تب
- عفونت
- سرماخوردگی
- زخم باز
جراح یک برش کوچک در زانوی شما ایجاد می‌کند و ابزار و دوربینی را از طریق برش برای ترمیم یا اصلاح منیسک آسیب دیده وارد می‌کند. کل مراحل معمولاً حدود یک ساعت طول می‌کشد.
پس از انجام این روش معمولاً می‌توانید در همان روز به خانه بروید. بهبودی کامل به زمان نیاز دارد. با این حال، می‌توانید در چند روز پس از جراحی در تمرینات فیزیوتراپی شرکت کنید.
اگر عمل شما شامل ترمیم مینیسک باشد، زمان بهبودی و توان بخشی حدود شش هفته است. در این مدت از زانوبند یا عصا استفاده خواهید کرد.
جراحی خطراتی را به همراه دارد و باید با پزشک خود صحبت کنید تا مشخص شود آیا متقاضی مناسبی برای این روش هستید. دوره نقاهت شامل مراجعه منظم به پزشک و همچنین فیزیوتراپی برای تقویت عضلات پشتیبان زانوی شما خواهد بود.
نکاتی برای جلوگیری از پارگی مینیسک
با انجام منظم ورزش‌هایی که باعث تقویت عضلات پا می‌شوند می‌توانید از پارگی مینیسک جلوگیری کنید. این به شما کمک می‌کند تا مفصل زانوی شما را در برابر آسیب محافظت کند.
در حین انجام فعالیت‌هایی که ممکن است خطر آسیب دیدگی شما را افزایش دهد، می‌توانید از وسایل محافظتی هنگام ورزش یا از بریس برای حمایت از زانوی خود استفاده کنید.
همیشه هنگام ورزش یا انجام فعالیت‌هایی که ممکن است به مفصل زانوی شما فشار وارد کند، از لباس مناسب استفاده کنید. توصیه می‌شود:
- قبل از ورزش خود را گرم کرده و کشش انجام دهید.
- از وسایل مناسب مانند کفش‌های ورزشی که مخصوص فعالیت شما طراحی شده‌اند استفاده کنید.
- بند کفش خود را به طور صحیح ببندید.
- تکنیک‌های مناسب فعالیت‌هایی را که انجام می‌دهید بیاموزید.
بهبودی طولانی مدت پس از جراحی
با تشخیص مناسب و پایبندی به درمان، زانوی شما می‌تواند تحرک و عملکردی را پیدا کند که قبل از آسیب دیدگی داشته است. اگر پارگی مینیسک با جراحی درمان نشود، امکان بهبود آن به محل پارگی بستگی دارد.
غضروف منبع خون قابل توجهی ندارد، که بتواند توانایی آن را بهبود بخشد. با این حال، بعضی از قسمت‌های مینیسک، مانند قسمت‌های خارجی هستند، که رگ‌های خونی بیشتری دارند و احتمال بهبود آن‌ها بیشتر است.