بی ‌اشتهایی عصبی یا آنورکسیا

بی‌اشتهایی عصبی

بی ‌اشتهایی عصبی یا بیماری آنورکسیا چیست؟

اشتها میل به غذا خوردن است که به نوعی با احساس گرسنگی در ارتباط است. اشتها به غذا در تمام موجودات زنده‌ پیشرفته وجود دارد و به عنوان تنظیم کننده‌ مقدار انرژی لازم برای بقاء متابولیسم مورد نیاز انسان ایفای نقش می‌ کند.

اشتها تحت تأثیر دستگاه گوارش، بافت چربی و مغز می‌ باشد. کاهش اشتها را بی‌ اشتهایی (Anorexia) می‌ نامند. از طرفی افزایش اشتها را پرخوری (Polyphagia) می گویند.

در کل اختلالات مربوط به اشتها عبارتند از:
1. بی ‌اشتهایی عصبی یا آنورکسیا (Anorexia Nervosa)
2. پرخوری عصبی (Bulimia Nervosa)
3. لاغری مفرط (Cachexia)
4. پرخوری (Overeating)
5. اختلال پرخوری مرضی (Binge Eating Disorder)

از موارد فوق‌ الذکر، دو اختلال بی ‌اشتهایی عصبی یا آنورکسیا و کاشکسی (لاغری مفرط) مربوط به بی‌ اشتهایی بوده و سه مورد پرخوری عصبی، پرخوری و پرخوری مرضی مربوط به اختلالات پرخوری است.

مشاوره خرید محصولات با کارشناسان بازار پزشکی

فروشگاه بازار پزشکی با بهره گیری از بهترین برندها و دانش فنی خود توانسته تا کنون خوش بدرخشد. فروشگاه بازار پزشکی از هر گونه تلاشی برای بالا بردن کیفیت خرید مشتریان خود دریغ نمیکند و همواره در تلاش است تا اسان ترین فرایند خرید با قیمت های واقعی و بدون واسطه از برندهای معتبر را برای مشتریان خود فراهم آورد. تامین مطمئن، سریع و اقتصادی کالاهای پزشکی و لوازم سلامت کاربران با بالاترین کیفیت از اولویت های سایت بازار پزشکی می باشند.

به منظور رفاه حال شما عزیزان امکان پاسخگویی به سوالات شما عزیزان در خصوص محصولات، نحوه سفارش، تعیین سایز و موارد دیگر می توانید با تلفن ۰۲۱۹۲۰۰۷۷۲۴ و ۰۹۳۶۱۰۵۳۳۳۳ در ساعات کاری 10 تا 17 در ارتباط باشید.

در مقاله‌ حاضر به اختلال بی ‌اشتهایی عصبی یا آنورکسیا پرداخته خواهد شد و اطلاعاتی در مورد عوامل مربوط به آن تقدیم خوانندگان عزیز خواهد شد.
بی ‌اشتهایی عصبی یا آنورکسیا (Anorexia Nervosa) اختلال عصبی است که تقریباً ۶% نوجوانان را در آمریکا گرفتار کرده است. در این اختلال، شخص بیمار معتقد است که چاق است و همیشه از این حالت گلایه و شکایت می‌ کند.

حتی اگر این فرد لاغر باشد (که بیشتر مبتلایان به این عارضه، لاغر می‌ باشند)، نیز از این که در حال چاق شدن است، از غذا خوردن اجتناب می‌ کند. مبتلایان به این عارضه معمولاً اقداماتی را برای کاهش وزن خودشان انجام می‌ دهند. از این اقدامات می‌ توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • پرهیز داوطلبانه از غذا خوردن
  • انجام ورزش‌های سنگین به منظور کاهش وزن
  • استفاده از داروهای کاهش وزن بدن
  • استفاده از داروهای ادرار آور (Divertic) به منظور کاهش وزن بدن

اختلال آنورکسیا (Anorexia Nervosa) معمولاً در نوجوانان دختر مشاهده می‌ شود. ولی با این حال ۱۰% از مبتلایان را مردان تشکیل می‌ دهند. آنورکسیا علاوه بر این که با مسائل و مشکلات عصبی و روانی در ارتباط است، مسایل اجتماعی را هم در بر می گیرد. این اختلال وضعیت بسیار پیچیده‌ ای است که در حالات شدید می‌ تواند به مرگ نیز منجر شود.

دانشمندان معتقدند که در صورتی که بی‌ اشتهایی ارتباطی به مسایل عصبی نداشته باشد، می‌ توان آن را با واژه‌ بی‌ اشتهایی مشخص نمود، که در مقایسه با بی‌ اشتهایی عصبی وضعیت بهتری است.

تشخیص بیماری بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا):

این بیماری در کلینیک‌ ها تشخیص داده می‌ شود. وزن بسیار پایین (نمایه‌ توده‌ بدن کمتر از ۵/۱۷)، ترس از چاقی، کم‌ خوری، شکایت از تناسب اندام توسط شخص و قطع عادت ماهانه در ۳ ماه گذشته به صورت پی در پی (Amenorhoea) در دختران جوان از عوارض و علایم تشخیص بیماری آنورکسیا است.

از علایم دیگری که در این بیماری ممکن است مشاهده شود، می‌ توان به علایم زیر اشاره کرد:

  • کاهش سطح متابولیسم بدن
  • کم خونی (Anemia)
  • کاهش درجه‌ی حرارت بدن (Hypothermia)
  • کاهش فشار خون (Hypotension)
  • نازک شدن موهای بدن
  • کمبود روی بدن
  • کاهش تعداد گلبول‌ های سفید خون و اختلال در سیستم ایمنی بدن
  • چشمان فرو رفته (گود افتاده)
  • فساد دندان‌ ها و صدا کردن اتصالات استخوانی بدن
  • یبوست
  • خشکی پوست
  • سردرد و افسردگی
  • کم شدن اعتماد به نفس در فرد بیمار و دو گانگی و عدم ثبات شخصیتی

آنورکسیا

ریشه‌ یابی علل بیماری بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا):

همان طور که ذکر شد، اختلال بی‌ اشتهایی عصبی مربوط به یک عامل خاصی نمی‌ باشد، و از عوامل دخیل می‌ توان به عوامل بیولوژیکی، اجتماعی و روانی اشاره کرد، که دست به دست هم موجب ایجاد بیماری می‌ شوند.

البته شایان ذکر است که مطالعات حاکی از آن است که ژنتیک نیز می‌ تواند در ایجاد بیماری آنورکسیا دخیل باشد. بعضی از مطالعات نشان داده‌ اند که تا ۵۰% بیماران بی‌ اشتهایی عصبی، استعداد ژنتیکی این بیماری را داشته‌ اند.

نکته‌ مهم دیگر این که تحقیقات نشان داده‌ اند که غلظت ماده‌ سرتونین (Sertonin) در مغز نیز می‌ تواند با بروز این بیماری در ارتباط باشد. از دیگر عواملی که می‌ تواند با تغذیه‌ شخص در ارتباط باشد، می‌ توان به کمبود روی و ارتباط آن با آنورکسیا و حتی بی‌ اشتهایی غیر عصبی اشاره کرد.

یافته شده است که کمبود روی در افراد می‌ تواند به از دست ‌دهی حس چشایی منجر شود که در نهایت به بی‌ اشتهایی شخص کمک خواهد کرد. مطالعات کارآزمایی بالینی دوسوکور نشان داده است که مکمل یاری روی می‌ تواند در افزایش نمایه‌ توده‌ بدن (BMI) در افراد مبتلا به آنورکسیا نقش بسزایی داشته باشد.

گذشته از روی (Zn)، ثابت شده است که کمبود مواد مغذی مانند ویتامین ۱B و تریپتوفان (که به سرتونین تبدیل می‌ شود، و در بالا بحث شد) نیز با بروز بیماری بی اشتهایی عصبی در ارتباط می‌ باشند.

درمان بیماری بی‌ اشتهایی عصبی (آنورکسیا):

اولویت اول درمان بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی، افزایش سریع وزن این بیماران است. بیماران ممکن است به صورت داوطلبانه بستری شوند و تحت درمان بیمارستانی قرار گیرند.

درمان‌ های بر پایه‌ خانواده نیز مؤثر می‌ باشند. در این روش از کمک خانواده‌ فرد برای حمایت از بیمار استفاده می‌ شود. در مواردی ممکن است از دارو درمانی نیز استفاده شود.

بیشتر درمان‌ های دارویی این بیماری بر اساس داروهای ضد افسردگی است که احتمالاً به حمایت‌ های روانی به بیمار کمک می‌ کنند. مکمل یاری روی نیز همانطور که ذکر شد می‌ تواند به  افزایش دریافت غذا کمک کند و باعث افزایش وزن در فرد شود.

دیدگاهتان را بنویسید

شماره موبایل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *